دوپینگ مغزی با 7 ماده غذایی

آیا تغذیه می‌تواند باعث تقویت حافظه‌ شود؟ اگر جواب‌تان مثبت است، درست حدس زده‌اید! تحقیقات متعدد نشان داده‌ است که تغذیه صحیح و استفاده مناسب و متعادل از خوراکی‌ها، سبب تقویت حافظه و دور ماندن از بیماری‌هایی مانند آلزایمر می‌شود.

مصرف منظم بعضی خوراکی‌ها موجب افزایش قدرت یادگیری، تمرکز و سلامت مغز می‌شود.

 

خوراکی‌های زیر می‌توانند حافظه‌ را تقویت کنند:

ماهی‌های چرب

ماهی های چرب مثل ماهی آزاد، ساردین، تن و خال مخالی حاوی مقادیر فراوانی از اسیدهای چرب امگا 3 هستند که می‌توانند سبب افزایش بهره‌وری و سالم ماندن مغز شوند.

حدود 40 درصد از اسیدهای چربی که در غشای مغز وجود دارند، DHA نامیده می‌شوند. DHA یکی از موادی است که به وفور در روغن ماهی موجود است. متخصصان اعتقاد دارند که وجود این ماده برای انتقال پیام های عصبی مختلف در مغز ضروری است.

تحقیقات نشان داده اند افرادی که حداقل 3 بار در هفته از ماهی‌های چرب استفاده می‌کنند، DHA خون بسیار بالاتری نسبت به سایر افراد دارند و خطر ابتلایشان به آلزایمر 39 درصد کمتر از بقیه است.

 

سبزیجاتی با برگ سبز تیره

اسفناج، کاهو، کلم بروکلی و کلم از جمله سبزیجاتی هستند که سرشار از آنتی‌اکسیدان‌هایی مثل ویتامین C و کاروتنوییدها هستند، یعنی همان آنتی‌اکسیدان‌هایی که برای حفظ سلامت قلب بسیار مفیدند. به طور کلی وظیفه اصلی آنتی‌اکسیدان‌ها در بدن، مبارزه با رادیکال‌های آزاد است که باعث آسیب‌رساندن به سلول‌ها و اختلال در تقسیم انرژی در بدن می شوند. سلول‌های مغز هم که وظیفه سوخت‌رسانی به کل بدن را دارند، از جمله آسیب‌‌پذیرترین سلول‌ها در برابر این ترکیبات زیانبار هستند، بنابراین وقتی که این مواد سمی به مغز حمله می کنند، آنتی‌اکسیدان‌ها با آنها مبارزه کرده و از مغز محافظت می کنند.

بر اساس مطالعاتی که روی بیش از 13 هزار خانم در دانشکده پزشکی ‌هاروارد انجام گرفت، پژوهشگران پی بردند خانم‌هایی که حداقل 4 وعده در روز از سبزیجات برگ سبز تیره استفاده می‌کنند، نصف دیگران از زوال عقل و کاهش قدرت تمرکز رنج می‌برند.

همچنین پژوهشگران ‌هاروارد، اعلام کردند که هر چه سبزی و میوه‌ها رنگی‌تر باشند، آنتی‌اکسیدان بیشتری دارند.

 

آووکادو و آجیل

آووکادو و آجیل حاوی یک آنتی‌اکسیدان‌ مهم دیگر به نام ویتامین E هستند. پژوهشگران می‌گویند کسانی که مقدار مناسبی ویتامین E مصرف می‌کنند، 67 درصد کمتر از سایرین به آلزایمر مبتلا می‌شوند. شما باید حداقل روزی 15 میلی‌گرم ویتامین E به بدن‌تان برسانید و این میزان در 55 گرم بادام یافت می‌شود.

 

کاکائوی تلخ

کاکائوی تلخ (که حاوی حداقل 70 درصد کاکائو باشد) سرشار از فلاوونویید، یکی دیگر از آنتی‌اکسیدان‌های مفید برای بدن و به خصوص مغز است. شما می‌توانید با خوردن 30 گرم شکلات تلخ در روز، قدرت تمرکزتان را افزایش دهید. خوراکی‌های دیگری هم که می‌توانند جای شکلات تلخ را در رژیم غذایی شما بگیرند شامل سیب، انگور، پیاز و چای هستند.

 

‌ادویه کاری

شاید جالب باشد که بدانید آمار فراموشی در بین هندی‌ها و تایلندی‌ها بسیار پایین است! می‌پرسید چرا؟ چون غذاهای‌شان همیشه پُر است از ادویه ‌کاری. محققان هنوز نتوانسته‌اند به درستی بفهمند که چه واکنشی در مغز پس از مصرف کاری رخ می‌دهد که باعث کاهش احتمال ابتلا به آلزایمر می‌شود، اما به همه افراد توصیه می‌کنند که با افزودن پودر کاری به غذاهای‌شان، شانس ابتلا به آلزایمر را در میانسالی کاهش دهند.

 

آب

تمام سلول‌های بدن برای اینکه رشد مناسبی داشته باشند، به آب کافی نیاز دارند و سلول‌های مغز هم از این قضیه مستثنا نیستند. در حقیقت، یک ‌سوم از حجم مغز از آب تشکیل شده است، بنابراین نوشیدن آب کافی در روز، به بهبود عملکرد مغز کمک می‌کند. بر اساس مطالعاتی هم که در دانشگاه اوهایو صورت گرفته است، محققان اعلام کرده‌اند که کارکرد مغز افرادی که آب کافی در بدن‌شان دارند، نسبت به افرادی که به میزان لازم آب نمی‌نوشند، بهتر است. آنها همچنین گفته‌اند که نوشیدن حداقل 6 تا 8 لیوان آب در روز برای تمام افراد ضروری است و اگر این میزان تا 12 لیوان افزایش یابد، کارایی مغز هم بیشتر می‌شود.

 

قهوه

همان‌طور که مصرف زیاد و بی‌رویه نوشیدنی‌های حاوی کافئین مانند قهوه، باعث اختلال در عملکرد مغز می‌شود، مصرف مناسب و به اندازه‌شان نیز می‌تواند قدرت تمرکز و کارایی مغز را بالا ببرد.

بر اساس مطالعاتی که محققان فرانسوی در سال 2007 انجام دادند، به این نتیجه رسیدند که خانم‌های بالای 65 سال سن که 3 فنجان در روز قهوه می‌نوشیدند، قادر به حفظ کردن آدرس، شماره تلفن و لغت‌های بیشتری نسبت به آنهایی بودند که قهوه نمی‌خوردند. آنها همچنین شانس ابتلای این خانم‌ها به آلزایمر را 30 درصد کمتر از سایرین دانسته‌اند.

تنها هشداری هم که محققان در زمینه مصرف قهوه داده‌اند، این است که افراد نباید بیش از 400 میلی‌گرم (یعنی 3 فنجان) در روز قهوه بنوشند.

با این مواد غذایی آلزایمر را از خود دور کنید

ماهی‌های چرب، گردو و روغن زیتون به کاهش خطر ابتلا به بیماری آلزایمر کمک می‌کند. احتمال ابتلا به آلزایمر در افرادی که هر هفته سه مرتبه آب میوه یا آب سبزیجات مصرف می‌کنند به مراتب کمتر از بقیه‌ی افراد است.

---

آلزایمر رایج‌ترین شکل زوال عقل است. علائم این بیماری با از دست دادن قدرت حفظ اطلاعات به خصوص حافظه‌ی موقت در دوران پیری آغاز شده و به تدریج با از دست دادن قدرت تشخیص زمان، افسردگی، از دست دادن قدرت تکلم، گوشه‌گیری و سرانجام مرگ در اثر ناراحتی‌های تنفسی به پایان می‌رسد. احتمالاً شما نیز با ما هم عقیده‌اید که امروزه بیماری آلزایمر بیش از سرطان باعث نگرانی افراد می‌شود.

از هر سه سالمند بالای 80 سال یک نفر به این بیماری مبتلا می‌شود. اما داشتن تغذیه مناسب می‌تواند در کاهش خطر ابتلا و یا حتی به تأخیر انداختن بروز این بیماری موثر باشد.

مواد غذایی سرشار از فولات یا اسیدفولیک

از مدت‌ها پیش پزشکان به این نتیجه رسیده‌اند که کمبود فولات در توانایی و قدرت درک انسان‌ها اختلالاتی به وجود می‌آورد. بر اساس نتایج پژوهش‌های اخیر، حتی کمبود جزیی فولات تأثیر منفی در قدرت درک افراد باقی می‌گذارد. زیرا فولات همانند ویتامین‌های B6 و B12 میزان اسید آمینه‌ی homocysteine را تنظیم می‌کند. این اسید آمینه اثرات منفی روی مغز ایجاد می‌کند و می‌تواند به طور قابل ملاحظه ای خطر ابتلا به بیماری آلزایمر را افزایش دهد.

خوشبختانه فولاتی که از مواد غذایی مثل اسفناج و غلات غنی شده جذب بدن می‌شود زوال قدرت درک انسان را کاهش می‌دهد.

 

مواد غذایی سرشار از ویتامین‌های C و E

مغز ارگان بسیار فعالی است؛ در واقع مغز انسان مقری است که تمام فرایندهای شیمیایی و الکترونیکی مربوط به کنترل عملکردهای مختلف اعضای بدن در آن‌جا سازمان دهی می‌شود. اما همین فرایندها باعث تولید رادیکال‌های آزاد نیز می‌شود. این مولکول‌های ناپایدار به سلول‌ها آسیب می‌زنند و به این ترتیب باعث تشکیل ماده‌ی آمیلوئید شده و روند زوال عقل را سرعت می‌بخشند.

مطالعات نشان می‌دهد که افرادی که پودر کاری زیادی مصرف می‌کنند نسبت

به افرادی که اهمیتی به مصرف این ادویه نمی‌دهند مغز فعال‌تر و حافظه‌ی سالم‌تری دارند

اما مواد غذایی سرشار از آنتی اکسیدان‌ها، رادیکال‌های آزاد را خنثی می‌کنند. نتایج مطالعات نشان می‌دهد که مصرف مواد غذایی سرشار از ویتامین‌های C و E مثل توت‌فرنگی و بادام می‌تواند خطر ابتلا به آلزایمر را کاهش دهد.

 

ماهی‌های چرب، گردو و روغن زیتون

بر اساس نتایج مطالعات اخیر، ماهی‌های چرب، گردو و روغن زیتون به کاهش خطر ابتلا به بیماری آلزایمر کمک می‌کند.

مصرف فقط یک وعده ماهی آزاد یا تن سفید در هفته، زوال قدرت درک افراد را به میزان 10 درصد کاهش می‌دهد.

این کارایی ماهی در کاهش ابتلا به آلزایمر مدیون وجود امگا 3 موجود در آن است.

همه‌ی امگا 3 ها همانند امگا 3 ی موجود در گردو، دانه‌ی کتان و روغن زیتون با التهابی که باعث تشکیل ماده‌ی آمیلوئید می‌شود، مبارزه می‌کنند.

 

 

مواد غذایی یا نوشیدنی‌های سرشار از فلاوونوئیدها

گیاهان برای مقابله با آسیب‌های ناشی از تابش آفتاب و همچنین صدمات دیگر ماده‌ای به نام پلی‌فنول تولید می‌کنند. فلاوونوئیدها که آنتی‌اکسیدان نیز محسوب می‌شوند، مؤثرترین و مفیدترین پلی‌فنول‌ها به حساب می‌آیند. سیب، گندم، زغال اخته و گریپ‌فروت سرشار از فلاوونوئیدها هستند.

نتایج مطالعات نشان می‌دهد که مصرف مواد غذایی سرشار از ویتامین‌های C

و E مثل توت‌فرنگی و بادام می‌تواند خطر ابتلا به آلزایمر را کاهش دهد

از این گذشته سبزیجاتی از قبیل مارچوبه، پیاز، کلم بروکسل، سیر، لوبیا، پیاز، نخودفرنگی و اسفناج نیز منبع فلاوونوئیدها محسوب می‌شوند.

محققان ملاحظه کردند احتمال ابتلا به آلزایمر در افرادی که هر هفته سه مرتبه آب میوه یا آب سبزیجات مصرف کرده‌اند به مراتب کمتر از بقیه‌ی افراد شرکت کننده در تحقیقات بوده است.

توصیه می‌کنیم صبح‌تان را با چای آغاز کنید و در طول روز به جای نوشیدنی‌های گازدار آب میوه‌های طبیعی بنوشید.

پودر کاری

در کشور پرجمعیت هند میزان ابتلا به بیماری آلزایمر بسیار کمتر از کشورهای غربی است.

احتمال می‌رود زردچوبه که در ترکیبات پودر کاری وجود دارد بی دلیل نباشد. این ادویه سرشار از ماده‌ای به نام curcuma است و رنگ زرد آن نیز مدیون وجود همین ماده است.

مطالعات متعدد نشان داده است که curcuma آنتی اکسیدان، ضد التهاب و ضد آمیلوئید بسیار قوی است. این ماده به پروتئین‌های آمیلوئید وصل می‌شود و مانع از تشکیل جرم می‌شود. مطالعات نشان می‌دهد که افرادی که پودر کاری زیادی مصرف می‌کنند نسبت به افرادی که اهمیتی به مصرف این ادویه نمی‌دهند مغز فعال‌تر و حافظه‌ی سالم‌تری دارند.

بنابراین توصیه می‌کنیم پودر کاری که رنگ زرد تندی دارد استفاده کنید و همچنین یک قاشق چای‌خوری زردچوبه به سوپ یا غذای‌تان اضافه کنید.

چگونه از شر آلرژی بهاری خلاص شویم؟

در فصل بهار، میلیون ها نفر دنبال راه چاره ای برای رهایی از آلرژی و علائم آن یعنی عطسه، آب ریزش بینی و چشم، سوزش چشم ها، خارش و احتقان ریه ها هستند. همه این علائم در اثر واکنش شدید سیستم ایمنی بدن به مواد آلرژی زا مثل گرده گل ها و گیاهان به وجود می آیند. در طی فصل بهار گرده گیاهان در هوا پخش می شود و باعث ایجاد آلرژی در افراد می گردد.

برای خلاص شدن از شر آلرژی بهاری به توصیه های زیر عمل کنید:

1- مواد غذایی حاوی آنتی اکسیدان را بیشتر مصرف کنید.

در طی روز چای سبز بنوشید. تحقیقات نشان داده است که آنتی اکسیدان موجود در چای سبز با نام اختصاری EGCG ، واکنش های آلرژیک را در بدن متوقف می کند.

همچنین می توانید با خوردن میوه ها و سبزیجات زیر از شر آلرژی خلاص شوید:

انواع توت (غیر از توت فرنگی)، کیوی، پرتقال، فلفل تند، کلم بنفش، اسفناج، لیموترش و چغندر.

سایر مواد غذایی و ادویه هایی که آنتی اکسیدان زیادی دارند شامل: لوبیا چیتی، لوبیای سویا، گردو، جو، جو دو سر، ادویه میخک، دارچین و پونه وحشی است.

طب سوزنی در بهبود آلرژی خیلی موثر است

اسپری بینی برای آلرژی بهاری

 

2- تحت نظر پزشک از داروهای ضد آلرژی استفاده کنید.

در مورد استفاده از اسپری های استروئیدی مخصوص بینی از پزشک سئوال کنید. ثابت شده است که این اسپری ها در بهبود آلرژی بهاری، کاملا موثرند.

 

3- اگر نمی خواهید دارو مصرف کنید می توانید تحت نظر متخصص مربوطه، از طب سوزنی استفاده کنید.

ثابت شده است که طب سوزنی در بهبود آلرژی خیلی موثر است. البته حتما در مراکز مجاز و تحت نظر افرادی که دارای مجوز قانونی از وزارت بهداشت هستند، این کار را انجام دهید.

 

4- هنگامی که میزان گرده گل ها و گیاهان در هوا خیلی بالاست، از منزل خارج نشوید و در هوای آزاد قرار نگیرید. این اوقات ساعات بین 5 تا 10 صبح و عصرها است. درها و پنجره های اتاق خود را در این اوقات ببندید.

جارو کردن منزل با جاروبرقی میزان گروه ها را در خانه کم می کند، قبل از استفاده از جاروبرقی، کیسه آن را حتماً نگاه کنید و اگر سه چهارم آن پر بود، آن را خالی کنید یا کیسه اش را عوض کنید.

همچنین تمیز نگه داشتن و گردگیری اسباب و اثاثیه منزل مثل مبلمان، فرش ها، بالش ها و لباس ها از پخش شدن گرده گل ها و گیاهان در فضای منزل جلوگیری می کند.

صرع چیست ؟ علل ایجاد صرع چیست ؟ آیا صرع وراثتی است؟

تاريخچه صرع
صرع يكي از قديمي ترين و درمان پذيرترين بيماريهاي شناخته شده در انسان ميباشد، كه به اشكال مختلف مانند افت ناگهاني هوشياري ، كبودي، مات زدگي و.... ظاهر ميشود. در روزگاران قديم مردم عقيده داشتند، كسي كه دچار اين حالات ميشود “ جن“ يا “شيطان“ در جسم او حلول كرده است. بر مبناي اين عقايد خرافي كه در مورد صرع وجود داشت ، براي درمان فرد مبتلا از راههاي مختلفي كوشش مي شد تا شيطان از درون وي بيرون رانده شود. گاهي بيرون كشيدن ارواح خبيثه از بدن آنان بسيار ظالمانه انجام مي گرفت، آنان را شكنجه ميكردند و با ابزارهائي بسيار ابتدائي مانند سنگهاي تيز جمجمه هايشان را سوراخ ميكردند يا به سحر و جادو متوسل مي شدند. يونانيان باستان به اين بيماري ، به عنوان بيماري مقدس نگاه ميكردند و معتقد بودند فقط يكي از خدايان ميتواند سبب سقوط بيمار بر روي زمين و تكانهاي شديد وي شود و بعد، قبل از مرگ كامل بيمار مجدداً وي را زنده كند. بقراط اولين كسي بود كه با اين نظريه مخالفت كرد. اين پزشك يوناني در حدود ٢٤٥٠ سال قبل معتقد بود، صرع يكي از انواع بيماريها و با منشا اختلال مغزي است. با گذشت قرنها و با كشف راههاي مختلف درمان اين بيماري ، قدم مهمي در مورد ماهيت اين اختلال برداشته شد و معلوم گرديد ، صرع نوعي اختلال در كار سلولهاي مغزي است كه پزشكان اين حالت را “ اپي لپسي“ مي نامند.
صرع چيست؟ صرع يك بيماري نيست ، بلكه فقط نشانه اي است كه ميگويد ، قسمتي از مغز كار خود را هميشه بخوبي انجام نمي دهد. وقتي مغز بطور طبيعي كار كند يك سري امواج الكتريكي از خود ايجاد مي نمايد كه اين امواج مانند الكتريسيته در مسير اعصاب مغزي عبور مي كند. در حالت تشنج يك جرقه الكتريسيته مانند برق در آسمان ايجاد ميشود كه اين جرقه و طوفان الكتريكي بسته به محل خود در مغز علائم ، نوع تشنج و صرع را تعيين مي نمايد. اپي لپسي يا صرع حالتي است كه يك سري از اين تشنج ها و طوفانهاي الكتريكي در مغز بطور مرتب و با فاصله زماني بطور خودبخود ايجاد شده و خاموش شوند. پيچيدگي اين اختلال ، خود ناشي از آن است كه هر چه رخ ميدهد در پيچيده ترين ارگان بدن انسان يعني مغز ميباشد و همچنين عقايد و خرافات و ديدگاههاي عجيب و غريب انسانها، قومها و ملتهاي گوناگون راجع به اين اختلال همه و همه بر ابهامات آن افزوده است. اگر چه وقوع تشنج از علائم بارز صرع است، ولي همه تشنجها منشا صرعي ندارند. تشنج ممكن است به دلائل مختلف ايجاد شود. بنابراين يك بار تشنج هيچ گاه صرع نيست، بلكه دو تا سه بار تشنج مي بايست رخ دهد تا پزشك تشخيص صرع را مطرح نمايد.

ِِِِِِِِِعلل صرع
عوامل مختلفي مانند صدمه مغزي ، عفونت و عوامل ارثي ،ضربه هاي پس از تولد و دوران كودكي، تصادفات و حوادثي كه باعث ضربه مغزي ميشود وهمچنين مننژيت ها همگي ميتوانند باعث ايجاد صرع شوند كه داشتن اطلاعات لازم در اين زمينه مي تواند در پيشگيري صرع موثر واقع گردد، كه در ذيل اشاره اي به آنها ميگردد.

علل قبل از زايمان
صدمات و ضربه هاي قبل از زايمان يا در حين زايمان ناشي از كمبود اكسيژن رساني به مغز كه در واقع اين علت نسبتاً شايع تشنج ها در دوره نوزادي و كودكي است . ولي خوشبختانه با بكارگيري روشهاي مناسب و مراقبتهاي خاص دوره حاملگي و زايمان از اين عوارض بسيار كاسته شده است . ولي هنوز هم گفته ميشود كه ٢٠ درصد علل صرع ناشي از اين موارد كمبود اكسيژن مغز در دوره جنيني و يا در حين زايمان است.

ضربه هاي مغزي
ضربه هاي مغزي ١٠ الي ١٥ درصد علل حملات صرع را تشكيل ميدهند كه شامل مجموع صدماتي است كه بر اثر ضربه به مغز وارد مي آيند مانند تصادفات اتومبيل ، سقوط از بلندي و........ تشنج ناشي از ضربه هاي مغزي ممكن است با فاصله كوتاهي از ضربه مغزي و يا سالها پس از آن اتفاق بيفتد. نكته مهم اين است كه هر قدر مدت زمان بيهوشي ناشي از ضربه مغزي طولاني تر باشد، شانس وقوع تشنج نيز بيشتر است. ولي اين نكته را بايد در نظر داشت ، كه همه كساني كه دچار ضربه مغزي ميشوند، مبتلا به صرع نميگردند. زمين خوردن معمولي و ضربه هاي كوچك به سر و صورت در كودكان لازمه رشد آنان و گاهي اجتناب ناپدير است و والدين نبايد تشنج هاي احتمالي آينده را به اين ضربه هاي مختصر و بي اهميت نسبت دهند. چرا كه تشنج متعاقب آن دسته از ضربه هاي مغزي كه همراه بيهوشي نمي باشند، بسيار نادر است ولي نبايد از نظر دور داشت كه نوزادان و كودكان به اين ضربه ها بسيار حساس هستند.براي مثال نبايد نوزاد را براي نوازش و غيره تكانهاي شديد داد. همين حركت مكرر و مداوم به سر و جمجمه نوزاد ميتواند صرع و ضايعات مغزي ديگري كه عقب ماندگي ذهني را در پي دارد،موجب شود. نكته مهم ديگر اينكه اگر تشنج سريعاً و در فاصله كمي از وقوع ضربه مغزي اتفاق افتد، خوش خيم تر است، تا زمانيكه ماهها و يا سالها بعد از وقوع ضربه بوقوع بپيوندد و در اين گروه حتي بروز صرع ممكن است تا بيست سال بعد از ضربه مغزي به تاخير افتد.

بيماريها و علل عفوني
صرع ممكن است ، به علت بيماريهاي مختلفي ايجاد شود، مانند انواع عفونت هاي مغزي يا آنسفاليت هاي مغزي ، مننژيت و... يا بيماريهاي عروق مغزي (كه از علل شايع ايجاد كننده صرع هم هستند) و يا بيماريهاي مانند لوپوس كه ١٥ در صد منجر به صرع ميشوند و يا گرفتار شدن مغز توسط تومورهاي سرطاني مناطق ديگر بدن.

عفونتها و ضربه هاي مغزي از علل شايع صرع هستند تومورهاي مغزي
تقريبا“ ٣٥ درصد تومورهاي مغزي موجب تشنج ميشوند، ولي تومورهاي مغزي بطور كلي تقريباً ١٥ درصد علل تشنج ها را موجب ميشوند.

علل متابوليكي
اختلالات ميزان قند خوني ، بيماري كليوي ، بيماري كبدي از علل مهم و شايع تشنج هستند. اين علل قابل درمان بوده و پس از آن صرع فرد نيز بهبود مي يابد. اختلالات متابوليكي ارثي نادر نيز ميتوانندموجب حملات صرع شوند . مانند “بيماري سي تاكس“

سكته هاي مغزي
سكته هاي مغزي ، علت اوليه صرع در بيماران ٦٠ سال به بالا است و در جوامعي كه متوسط سن افراد به اين سن و سال مي رسد، وقوع بيشتري از صرعها را در اين رابطه مشاهده مي كنيم. البته همه سكته ها موجب صرع نمي شوند و تنها ٤ الي ٥ درصد اين بيماران هستند كه دچار صرعهاي مزمن ميشوند و در اينجا هم مانند آنچه در رابطه با ضربه هاي مغزي و صرع گفته شد، هر چه وقوع صرع نزديكتر به حمله مغزي باشد، شانس ماندگار شدن آن كمتر است. سكته مغزي عوارض كوتاه مدت و دراز مدت در سخن گفتن ، قوه شناخت ، فكر و حركت دارد كه البته بستگي به منطقه گرفتار در مغز دارد. قابل ذكر است .تشنجهاي پس از سكته مغزي معمولا“ به داروي هاي ضد صرع ،خوب پاسخ مي دهند.

داروها و حشره كش ها
مسموميت با حشره كش ها ، مصرف داروهائي مثل كوكائين موجب حمله صرع ميشوند. قطع ناگهاني داروهائي كه بطور طولاني مصرف شده اند، ممكن است موجب حمله صرع شوند. بايد هشدار داد افرادي كه آستانه تشنج پائيني دارند با مصرف برخي داروهاي آرام بخش و ضد افسردگي ممكن است دچار حمله صرع شوند. گاهي حتي واكنش داروئي بين داروهاي ضد صرعي كه بيمار مصرف مي كند و داروهاي ديگر و احتمالاً آنهائي كه سطح داروهاي ضد صرعي را پائين مي آورند هم موجب بروز صرع مي شوند.

 

صرع حساس به نور

صرع حساس به نور چيست؟
گاهي اوقات تشنجها، با نور چشمك زن، نور تابشي يا حتي شكلهاي هندسي منظم تكرار شونده آغاز مي شوند. به اين وضعيت كم و بيش نادر، صرع حساس به نور گفته مي شود.

چه تعدادي از مصروعين به نور حساس هستند؟
در جامعه، تقريبا از هر ٢٠٠ نفر، يك نفر مبتلا به صرع وجود دارد و درصد كمي از اين افراد تحت تاثير نور چشمك زن دچار تشنج مي شوند. چنين حساسيتهايي در كودكان و نوجوانان شايع تر است و با افزايش سن، شيوع آن كم مي شود. بطوريكه از حدود ٢٥ تا ٣٠ سالگي بندرت ديده مي شود.

چگونه مي توان حساسيت به نور را تشخيص داد؟
اكثر افراد به اين موضوع آگاه هستند. نوار مغزي استاندارد با تحريك نور مانند نور چشمك زن انجام مي شود و در صورتی که حساسيت به نور وجود داشته باشد، معمولا در اين مرحله مشخص خواهد شد.

در مبتلايان به صرع حساس به نور، چه عواملي ممكن است آغازگر تشنج باشد؟
موارد زير ممكن است سبب شروع حمله تشنج در فرد حساس به نور شود:
١. ديدن صفحه تلويزيون، بازي ويدئويي، استفاده از برنامه هاي گرافيكي كامپيوتري.
٢. داشتن تلويزيون پر برفك يا ديگر منابع نوري كه با فركانس كمي چشمك بزند.
٣. ديدن درخشش دسته پرتوهاي نور كه از لابه لاي درختان مي گذرد.
٤. نگاه كردن به مناظر بيرون ماشين يا قطار در حال حركت.
٥. ديدن نور منعكس شده توسط آب.
٦. نورهاي چشمك زن مصنوعي.
٧. نگاه كردن به پله برقي در حال حركت. گاهي اوقات اشخاص به شكلها يا الگوهاي منظم هندسي مثلا راه راه يا چهار خانه حساسيت پيدا مي كنند.

همچنين عوامل ديگري كه به حساسيت كمك مي كند عبارتند از:
١. كثرت تحريك (تعداد تحريكات نوري در ثانيه)
٢. شدت تحريك نوري
٣. مقدار نور زمينه (محيط)
٤. رنگ نور
٥. باز يا بسته بودن چشم بيمار

ر چه فركانسي از نور چشمك زن بيشترين احتمال براي وقوع تشنج هست؟
فركانس نور چشمك زني كه بيشترين احتمال را براي وقوع تشنج ايجاد مي كند از شخصي به شخص ديگر متفاوت است. عموما اين تعداد نور چشمك زن بين ٥ تا ٣٠ فلاش در ثانيه است (٣٠-٥ هرتز) با اين حال بعضي افراد به فركانسهاي بالاتر حساس اند. در فركانسهاي زير ٥ هرتز حساسيت رايج نيست.

آيا بازي هاي كامپيوتري مي تواند باعث ايجاد مشكلاتي در بيماران شود؟
در افرادي كه سابقه صرع ندارند ، بازي هاي كامپيوتري خيلي بندرت باعث آغاز تشنج هاي صرعي مي شوند. اين دسته از افراد كه براي اولين بار، هنگام بازي با كامپيوتر دچار تشنج مي شوند، داراي يك زمينه آمادگي براي تشنج هايي كه با نور چشمك زن آغاز مي شود هستند و بيشتر آنان داراي صرع حساس به نور می باشند. توجه به اين نكته مهم است كه بدانيم شخص نبايد از اين كه تنها گاه به گاه و بدون هيچگونه پيوستگي در حملات و مثلا تنها در بازي هاي كامپيوتري و يا تماشاي تلويزيون دچار تشنج مي شود خوشحال باشد. براي تعيين علت حقيقي تشنج بررسي دقيق تري لازم است تا توصيه پزشكي مناسبي ارائه شود.

آيا فرزندم مي تواند به جشن تولد برود؟
معمولا نورهاي رنگي چنانچه به سرعت خاموش و روشن نشوند مشكلي ايجاد نمي كنند. با اين حال نورهاي چشمك زن مي توانند آغازگر تشنج باشد، به ويژه اگر نور محيط كم باشد. همچنين ممكن است آغازگرهاي محيطي ديگري مانند فشار، هيجان، خستگي و غيره وجود داشته باشد. بعضي از دولتهاي محلي قوانيني براي فركانس نورهاي چشمك زن وضع مي كنند. متاسفانه بايد گفت اگر شخص حساسيت ناشناخته اي به نور چشمك زن دارد بهتر است از اين نورها دوري كند.

توصيه هاي كمكي به افراد داراي صرع حساس به نور:
١. توصيه هاي شخصي را از پزشك متخصص خودتان بگيرد چون خطرات مربوط به تشنج ها از شخصي به شخص ديگر گوناگون است.
٢. هرگاه بطور ناگهاني و يا پيش بيني نشده در معرض منبع نور قرار گرفتيد مي توانيد با پوشاندن يا بستن يك چشم تاثيرات نور چشمك زن يا تابشي را كاهش دهيد.
٣. براي تغيير دادن كانال تلويزيون از دستگاه كنترل از راه دور استفاده كنيد تا به صفحه تلويزيون خيلي نزديك نشويد.
٤. از ديدن كانال هايي كه خوب تنظيم نشده اند يا تلويزيونهاي پر برفك يا با كيفيت نامناسب پرهيز كنيد.
٥. از تلويزيوني با فركانس بالا (١٠٠ هرتز) يا با صفحه كوچكتر استفاده كنيد.
٦. براي جلوگيري از تابش شديد نور خورشيد از عينك آفتابي استفاده كنيد.
٧. از سرگرمي هايي كه نياز به نزديكي با صفحه هاي الكترونيكي دارد پرهيز كنيد، به ويژه اگر آنها بزرگ يا مستلزم استفاده از صفحات تلويزيوني استاندارد مثل بازيهاي كامپيوتري باشد.
٨. اغلب تشنج با ديدن فيلم بر روي پرده سينما و يا دستگاه نمايش دستي پيش نمي آيد.
٩. خستگي مفرط اغلب خطر تشنج هاي حساس به نور را افزايش مي دهد.
١٠. جهت كاهش تحريك نوري هنگام تماشاي تلويزيون، استفاده از چراغ روشنايي در اتاق توصيه مي شود. اين چراغ بايد سقفي و در پشت شخص تماشا كننده باشد.
١١. بهتر است زاويه تماشاي تلويزيون، حدود ٤٥ درجه باشد.
١٢. توصيه مي شود اگر مجبور به استفاده از كامپيوتر براي مدت طولاني هستيد، بطور متناوب استراحت داشته باشيد.

صرع و ژنتیك

       

اختلالات ژنتیکی مشخص، مسئول تنها حدود ١% موارد بیماران مبتلا به صرع می باشد. در دو قلوهای تک تخمدانی احتمال ابتلای همزمان هر دو به صرع ، بیشتر از دو قلوهای دو تحمکی می باشد. تا سن ٢٥ سالگی حدود ٩% فرزندان مادران مبتلا به صرع و ٤/٢% فرزندان پدران مبتلا به صرع ، احتمال ابتلا به صرع را دارند. علت ریسک بالاتر ابتلای کودکان زنان مبتلا به صرع مشخص نیست.
بعضی انواع صرع ، بیشتر از بقیه توسط ارث انتقال می یابند. برای مثال فرزندان والدین مبتلا به صرع ابسانس (صرع کوچک)، ریسک بالاتری برای ابتلا به صرع دارند.(٩%) تا سایر انواع صرع های منتشر یا موضعی (٥%).
به عنوان یک قانون کلی ، حتی ٩٠% فرزندان والدینی که هر دو مصروع هستند ، به صرع مبتلا نمی شوند.
زمینه انتقال ژنتیکی اغلب سندرمهای اپی لپسی نامشخص است. لذا پیشرفتهای زیادی در جهت تعیین سندرمهای خاص اپی لپسی انجام شده است که بر اساس خصوصیات بالینی ، بررسی نحوه انتقال خانوادگی و آنالیزهای ژنتیکی بوده است. امروزه مشخص شده است که اغلب صرع های ارثی خوش خیم هستند و به راحتی درمان می شوند و احتمال ابتلای فرزندان کم است.
در یک فرد یا خانواده تعیین دقیق و حجم نوع صرع، امکان تعیین ژنتیکی بودن یا نبودن آن را فراهم می کند. تا همین اواخر پیشرفتهای ایجاد شده در زمینه ژنتیک صرع بسیار کند بود و محققین اندکی در این زمینه فعالیت داشتند. اما در سالهای اخیر پیشرفتهای قابل توجهی ایجاد شده است. در حال حاضر پیشرفتهای شگرف در زمینه بیولوژی مولکولی به محققین این امکان را می دهد که محل و ماهیت ژن هائی را که منجر به صرع می شوند، شناسائی کنند.
به عنوان مثال مشخص شده است که بعضی سندرمهای اپی لپسی ممکن است بر اساس مدل ماده مندل (Mendelian Fashion) انتقال یابند. مانند تشنج نوزادی فامیلی خوش خیم (Benign infantile familial convulsion) ، صرع لوب تمپورال (اتوزوم غالب)، وصرع لوب فرونتال شبانه (اتوزوم غالب).
بعضی سندرم های صرعی ممکن است از طریق وراثت های پیچیده ای صورت گیرد که در آن بیش از یک ژن دخیل باشند یا عوامل محیطی نیز موثر باشند و منجر به فنوتیپ خاصی شوند، مانند صرع میوکلونی جوانی (juvenile myoclonic epilepsy) ، صرعهای منتشر با تب و تشنج ، صرع ابسانس (absence) که در سنین بالاتر همراه با صرع گراندمال یا صرع میوکلونیک همراه می شوند.
همچنین شواهدی جمع آوری شده است که نشان می دهد بعضی سندرمهای صرعی خاص ناشی از اختلال ژنتیکی در ژن های مربوط به کانالهای یونی می باشد. کانالهای یونی درگیرعبارتند از:

·                     کانال یون پتاسیم(مانند تشنج نوزادی فامیلی خوش خیم )

·                     کانال یون سدیم (مانند صرع منتشر با تب و تشنج )

·                     کانال یون کلسیم (مانند صرع ابسانس )

همچنین اختلال در کانالهای استیل کولین نوع نیکوتینی نیز گزارش شده است (مانند صرع لوب فرونتال شبانه که به شکل اتوزوم غالب انتقال می یابد).
انتظار می رود پیشرفتهای ژنتیک مولکولی ، تصورات ما را در مورد مکانیسمهای ایجاد صرع بیش از این تغییر دهد که این خود می تواند زمینه ساز درمانهای جدید و حتی استراتژی های پیشگیری از صرع باشد.                                                                                          

 

ازدواج، بارداري و شيردهي در صرع

                                                                                                                                                                                         برگشت                                                                                                                                                                                

در گذشته مبتلايان به صرع از بسياري حقوق اجتماعي خود از جمله ازدواج کردن محروم بودند. اما با گذشت زمان و شناخت هر چه بيشتر این بيماري، نگرش جامعه نسبت به بيماري صرع تغيير يافت و در نهايت ازدواج و تشكيل خانواده در اين افراد، امري عادي شد.اغلب افراد مصروع مي توانند ازدواج كنند و فرزندان سالمي داشته باشند و از زندگي فعال و پر ثمري لذت ببرند . با مصرف منظم دارو و خودداري از اشتغال در بعضي كارها، بدون آنكه براي سلامتي شما مشكلي پيش آيد، مي توانيد تمام ايام را به كار ادامه دهيد و از خانواده خود مراقبت كنيد. اگر قصد ازدواج داريد و مدتي طولاني است كه دچار صرع هستيد و صرع شما خوب كنترل نشده است، با پزشك خود مشورت نموده و علت كنترل نشدن حملات صرعي را بيابيد. معمولا درمان نادرست يا مصرف نامرتب داروها عامل ادامه حملات صرع است. پس از اطمينان از كنترل بيماري اقدام به ازدواج نمائيد.
پيش از آنكه تصميم نهايي را در مورد ازدواج بگيريد، بهتر است مشكل صرع خود را با شخص مورد نظر در ميان بگذاريد. اگر چه هستند افرادي كه مبتلا به صرع بوده و آن را مخفي مي كنند. شما نه تنها آن را مخفي نكنيد، بلكه صادقانه مشكل خود را با طرف مقابل در ميان بگذاريد و او را با مشاوره با پزشك معالج خويش، قانع كنيد كه با كنترل صرع مي توان يك زندگي سالم داشت.
توجه داشته باشيد كه مواردي ديده شده است كه همسري به بهانه بي اطلاعي از بيماري صرع همسر خود تقاضاي طلاق كرده است.

صرع و بارداری
با توجه به اين كه ٥٠% بيماران مصروع را خانمهاي در سنين باروري تشكيل مي دهند، با اين حال هنوز به طور دقيق تاثير صرع، حملات تشنجي و داروهاي ضد صرع بر بارداری شناخته نشده است.
اكثر خانمهاي مبتلا به صرع ، دوران بارداري طبيعي را طي كرده و زايمان بي خطري خواهند داشت.
در بيش از نيمي از مبتلايان به صرع در دوران بارداري، هيچگونه تغييري در حملات تشنجي پيدا نمي كنند و حتي گروهي، از تعداد حملاتشان كاسته مي گردد. اما در عده اي ديگر تشديد حملات مشاهده مي شود. در عين حال بر طبق مطالعات انجام شده، گزارش شده است كه بارداری تاثير بسيار ناچيزي بر صرع دارد. در ضمن لازم است زنان مبتلا به صرع مانند تمام زنان باردار در اين دوران مراقبتهاي جسمي و رواني لازم نظير استراحت كافي، توجه دقيق به امر تغذيه، دوري از هيجان ، عصبانيت و پرهيز از كم خوابي را رعايت نمايند.
بديهي است يك خانم مبتلا به صرع هنگام بارداري ممكن است با مشكلاتي مواجه شود. لذا بايد مرتبا با پزشك خود در تماس باشد، زيرا به دنيا آوردن يك نوزاد سالم ارزش اين مراقبت را دارد.
خوشبختانه بيش از ٩٠% خانم هاي مبتلا به صرع بارداری موفقي خواهند داشت و فرزندان سالمي به دنيا خواهند آورد.
يكي از خطرات دوران بارداري، عوارض مصرف داروهاي ضد صرع است، زيرا برخي از اين داروها اثرات منفي بر روي جنين دارند. خوشبختانه داروهاي كم ضرري براي مادران باردار وجود دارد كه جهت اطلاع بيشتر بايد با پزشك معالج خود مشورت كنند.
هرگونه كاهش يا قطع خود سرانه دارو در طول بارداري نه تنها خطرات را كم نمي كند، بلكه موجب افزايش خطر تشنج نيز مي شود.

صرع و داروهاي ضد بارداري
عده اي از متخصصين عقيده دارند كه مصرف قرص هاي ضد بارداري در بعضي از بيماران ممكن است باعث ذخيره شدن آب در بافتهاي بدن گردد، و از اين طريق باعث تغييراتي در حملات گردد.
از طرفي بعضي داروهاي ضد صرع مانند فني توئين، فنوباربيتال، اتوسوكسيمايد و كاربامازپين باعث تضعيف اثرات داروهاي ضد بارداري مي شوند. بنابراين با توجه به نظرات مختلف پزشكان در اين مورد بهتر است كه روش جلوگيري از حاملگي براي هر فرد مصروع با مشورت پزشك انجام گيرد.
امروزه چندين روش موفق و مطمئن جلوگيري از بارداري وجود دارد. مصرف قرص هاي ضد بارداري، استفاده از دستگاه (I.U.D)، تزريق آمپول، كاشتن قرص زير پوست، استفاده از كاندوم و بستن لوله ها در مردان و زنان روش هاي متفاوتي است كه بايد تحت نظر متخصصين زنان و زايمان و همچنين پزشك معالج انجام گيرد. با مشورت و همكاري بدون هيچ مشكلي سلامت بارداري تامين مي شود.
• حتي الامكان فاصله گذاري بين فرزندان را رعايت كنيد و فرزند كمتري داشته باشيد.

صرع و شيردهي
اظهار نظر در مورد اين سوال كه آيا مادران مصرف كننده داروهاي ضد صرع، مي توانند به نوزادان خود شير بدهند، تا اندازه زيادي بستگي به منافع جسمي و رواني شيردهي، آرزوهاي مادر، وضعيت سلامت نوزاد و مقدار استفاده مادر از اين داروها دارد. طبق منابع موجود، تمامي انواع داروهاي ضد صرع وارد شير مادر شده و از اين طريق به نوزادان انتقال مي يابد ولي خوشبختانه مقدار دارويي كه از طريق شير مادر به نوزاد مي رسد زياد نبوده و قابل چشم پوشي است. لذا شيردهي را نبايد براي مادران مبتلا به صرع ممنوع كرد.
متذكر مي شويم كه شير مادر مبتلا به صرع با وجود مصرف داروهاي ضد صرع براي نوزاد، كاملا سالم و بي خطر بوده و توصيه مي شود كه طبق روال عادي شيردهي ادامه داشته باشد.
توصيه مي شود اگر بيداري در شب براي مادر مبتلا به صرع مناسب نیست و باعث تشدید حملات می گردد، مي تواند شير را دوشيده و پدر آنرا به كودك بدهد.

 

درمان ئاروئی صرع:

 

درمان داروئي صرع با كشف اثر ضد تشنجي داروي برميد پتاسيم در سال ١٨٥٧ شروع شد. اين دارو تا بيش از هفتاد سال، داروي ترجيحي در درمان صرع بود. پس از آن فنوباربيتال در سال ١٩١٢ كشف و سنتز شد.

٢٥ سال بعد از كشف فنوباربيتال در سال ١٩٣٨ فني توئين و سپس تري متاديون معرفي گرديدند. كاربامازپين نيز در سال ١٩٦٧ و سديم والپروات در سال ١٩٧٤ معرفي شدند. بعد از ١٥ سال، سه داروي ضد تشنج جديد فلبامات، لاموتريژين و گاباپنتين به بازار عرضه شدند و سپس داروهاي جديد ديگري نيز معرفي گرديدند.

نسل جديد داروهاي ضد صرع اغلب در درمان صرع هاي مقاوم به درمان استفاده مي شوند. در ٧٠ درصد موارد، حملات صرع با يك دارو و به طور كامل كنترل مي گردند. در ١٠ درصد موارد شدت و فركانس حملات كاهش يافته و در ٢٠ درصد باقيمانده نيز، علي رغم درمانهاي مناسب داروئي، حملات غير قابل كنترل و مقاوم باقي مي مانند.

اگر پزشك داروهاي ضد صرع را تجويز مي كند، بيمار بايد بداند كه طول دوره درمان طولاني مدت خواهد بود. در اغلب موارد در صورتي كه بيمار به مدت چند سال هيچ حمله تشنجي نداشته باشد، پزشك تصميم به كاهش تدريجي و نهايتا قطع دارو خواهد گرفت.

هدف:
هدف از درمان داروئي، قطع يا به حداقل رسانيدن تعداد حملات تشنج، بدون ايجاد عوارض جانبي جدي و خطرناك مي باشد. در درمان دارویی صرع بايستي بين "كنترل صرع" و "عوارض داروئي " بالانس مناسب برقرار گردد.
مصرف منظم داروها از اصول بنیادی در درمان صرع می باشد

انتخاب دارو:

انتخاب دارو بستگي به عوامل مختلفي از جمله سن بيمار، نوع تشنج، تداخل داروئي، سهولت مصرف دارو و عوارض داروئي دارد.

سن بيمار: بعضي از داروهاي ضد صرع، در دوره هاي سني مختلف، عوارض متفاوت و خاصي را نشان مي دهند. مثلا داروي "سديم والپروات" در نوزادي و شيرخوارگي احتمال عارضه كبدي بيشتري نسبت به سنين جواني و ميانسالي دارد.

نوع تشنج: هر كدام از داروهاي ضد صرع بر روي نوع خاصي از صرع، موثرتر هستند. مثلا داروي اتوسوكسيمايد، بر روي حملات ابسانس يا صرع كوچك، تاثير بهتري نسبت به حملات صرع بزرگ، خواهد گذاشت.

تداخل داروئي: گاه پزشك براي كنترل صرع مجبور به تجويز دو يا چند داروي ضد صرع به صورت همزمان مي باشد. در اين موارد انواع خاصي از داروها مي توانند اثرات جانبي همديگر را تشديد كنند كه در اين صورت، جهت كاهش اين مشكل، بهتر است داروهائي انتخاب شوند كه تداخل كمتري با هم دارند.

سهولت مصرف دارو: در درمان فرد مصروع، وقتي دو دارو به يك نسبت در كنترل حملات موثرند، داروئي انتخاب مي شود كه نحوه مصرف آن آسانتر باشد. مثلا پزشك به جاي مصرف سه وعده دارو در روز، يك وعده از آن را براي بيمار تجويز مي نمايد.

عوارض داروئي: بعضي داروها مي توانند عوارض گوارشي، پوست و مو، اختلالات كبدي،کلیوی ، خوني، عوارض مربوط به دستگاه سيستم عصبي مركزي (گيجي، خواب آلودگي، اختلال تعادل، اختلالات شناختی) اختلال جنسي، اختلال متابوليسمي (متابوليسم كلسيم)، اختلال در رشد لثه و تغيير اشتها را ايجاد كنند. لازم به توضيح است، عوارض كلي ذكر شده مربوط به تمام داروهاي ضد صرع نيست. يك داروي خاص تمام عوارض فوق را ايجاد نمي نمايد، بلكه عارضه هر دارو محدود مي باشد. از طرفي اگر براي داروئي عارضه بخصوصي ذكر شده است، به اين مفهوم نيست كه مصرف داروي فوق در هر فرد حتما منجر به ايجاد عارضه مذكور خواهد شد. مثلا ممكن است فردي اختلال گوارشي يا حساسيت پوستي نسبت به دارويي پيدا كند، ولي فرد ديگر با همان دارو عارضه اي نداشته باشد. اينكه بيمار كدام يك از عوارض فوق را پيدا ميكند، بستگي به نوع دارو، تعداد داروها و پاسخ فردي دارد. در بعضي موارد شروع مصرف دارو به ميزان كم و افزايش تدريجي آن (تا رسيدن به مقدار مناسب) سبب كاهش بروز عوارض دارويي مي شود. در نهايت با وجود همه عوارضي كه براي مصرف دارو ذكر گرديد، توجه به اين نكته

الزامي است كه مصرف صحيح دارو، با در نظر گرفتن تمام عوارض آن ضروري و اساسي است و قطع خودسرانه آن مي تواند عواقب جبران ناپذيري داشته باشد.

معرفي بيماري وبا، علائم، راههاي انتقال و پيشگيري از آن

معرفی بیماری:

وبا یکی از بیماریهای واگیر عفونی است که فقط در انسان ایجاد بیماری می‌کند. عامل بیماری زایی وبا یک باکتری به نام ویبریو کلرا است و سمي كه اين ميكروب در روده باريك انسان ترشح مي كند، باعث ايجاد بيماري در انسان مي‌شود.. این بیماری چون اولین بار در منطقه‌ای به نام التور در آفریقا پیدا شد، به این نام مشهور می‌باشد. عامل بیماری مدت زیادی در آب زنده می‌ماند و در مناطقی که سطح آبهای زیر زمینی آن بالا است، بیشتر شایع است و بیشتر عامل بیماریزا از طریق مدفوع و فاضلاب قابل انتقال است.

علائم بيماري :

شخص مبتلا به وبا، اسهال خفيف بدون درد و بدون تب دارد كه كم كم شديد مي‌شود، اسهال شخص مبتلا به وبا آبكي و به شكل لعاب برنج است. بيماري وبا گاهي همراه استفراغ و گاهي بدون استفراغ است كه به سرعت و در ظرف سه الي چهار ساعت موجب كم آبي شديد بدن شده و در صورتي كه سريعا آب و املاح بدن جبران نشود، سبب مرگ فرد مبتلا مي‌شود.
 دوره پنهان بيماري وبا از لحظه ورود ميكروب به بدن تا بروز بيماري از چند ساعت تا پنج روز مي‌باشد ولي به طور معمول در يكي دو روز بيماري آشكار مي‌شود. به محض شروع اسهال شديد بايستي مايعات فراوان و ‪ ORSمورد استفاده قرار گيرد و سريعا به نزديكترين مركز بهداشتي درماني يا خانه بهداشت مراجعه شود.

راههاي انتقال :

 انتقال‌اين بيماري به دو روش تماس مستقيم و غيرمستقيم است. وبا مي‌تواند از طريق تماس با چيزهايي آلوده به ميكروب وبا مانند دست دادن با دست‌هاي آلوده بيمار، تماس با استفراغ يا مواد دفعي بيمار، ملحفه و لوازم آلوده او مثل ليوان، ظروف و حوله و.... منتقل شود كه همه اين موارد، روش مستقيم انتقال بيماري است.

در روش تماس غيرمستقيم بيماري وبا مي‌تواند از طريق خوردن آب آلوده به مدفوع مانند استفاده از چاهها، استخرها، جويبارها و درياچه‌هاي آلوده منتقل شود.

خوردن سبزيجات و ميوه‌هاي خام آلوده، استفاده از غذاهاي پخته آلوده كه توسط دست آلوده و يا حشرات آلوده شده باشد، تغذيه كودكان با بطري به جاي شير مادر،استفاده از شيرو بستني آلوده كه از منابع غير مطمئن تهيه شده باشد، از ديگر راههاي انتقال وبا است.

 

راههای پیشگیری ازبیماری وبا

1- سعی کنیم برای نوشیدن آب ، شستشوی ظروف ، خوردن سبزیجات از آب لوله کشی کلردار استفاده کنیم. در غیر این صورت آب را بجوشانیم و پس از سرد شدن مصرف کنیم.

2- - در زمان شيوع وبا از خوردن سبزيجات خام پرهيز شود. وسبزیجات و میوه‌ها را قبل از مصرف با محلول پرکلرین گندزدایی و پس از شستن با آب سالم مصرف کنیم.

3- از خوردن ماهی خام یا کم پخته که از آب آلوده گرفته شده، اجتناب کنیم.

4- به دیگران توصیه کنیم از شنا کردن در استخرهای عمومی و از خوردن آبمیوه و ساندویچ یا هر غذایی که احتمال داده می شود آلوده باشد، جدا خودداری کنند.

5- قبل از غذا خوردن و بعد از رفتن به توالت، دست‌های خود را با آب و صابون خوب بشویید.

6- از آشامیدن آب‌های مشكوك در پارك‌ها، باغ‌ها و فضای سبز جداً اجتناب كنید

7- از مصرف مواد غذایی، آب میوه و آب هویج، معجون و دیگر مواد خوراكی و نوشیدنی‌های كه توسط فروشندگان دوره گرد عرضه می‌گردد جداً خودداری كنید

8- حتی الامكان از غذاهای طبخ شده در منزل استفاده كنید

9- مواد خوراكی را در ظروف سر بسته، دور از مگس و حشرات نگه‌داری كنید.

10- زباله را در كیسه‌های مخصوص زباله نگه‌داری و در محل مناسبی دفع كنید.

11- غذاها باید تازه به تازه و به اندازه نیاز در یخچال و دور از دسترس حشرات و مگس نگه‌داری شود و از قرار دادن سبزی و میوه‌جات نشسته در یخچال جداً خودداری كنید

12- - حتما بعد از غذا چند قطره آب ليمو يا ليمو ترش تازه استفاده شود.

13- همیشه از شیر و فرآورده‌های لبنی پاستوریزه استفاده كنید یاشیررا به مدت20 دقیقه قبل از مصرف جوشاند.

14- در موقع خرید و حمل مواد غذایی، اقلامی مثل نان را كه قابل شستشو و پختن مجدد نیستند را در كنار میوه و سبزیجات نشسته وگوشت خام قرار ندهید.

15- براي تهيه يخ خوراكي از آب جوشيده سرد شده استفاده شود در صورتي كه از يخ به عنوان يك منبع سرد كننده براي نگهداري مواد غذايي استفاده يا آب سرد استفاده مي‌شود، بايستي آنها را در پوشش مناسب قرار داد

16- غذاهاي پخته شده مانند كوكو و .... را قبل از مصرف بايستي به حرارت داغ رساند و خورشتها را قبل از مصرف جوشاند.

17- در مسافرت‌ها حتما از ليوان شخصي، آب جوشيده و ميوه‌هاي قابل پوست كندن استفاده شود

18- برنج پخته در فضاي اتاق سريع آلوده مي‌شود بايد برنج را در يخچال نگهداري كرد.

19- در هنگام بروز بيماري وبا حتي الامكان از دست دادن پرهيز شود.

20- از تماس با مواد دفعي و استفراغ و لوازم آلوده بيمار خودداري شود

نشانه هاي بيماري MS

ميلين حفاظتي براي رشته‌هاي عصبي است و كمك مي‌كند كه پيام‌هاي الكتريكي با سرعتي چندين برابر منتقل شوند. ام اس هنگامي در بدن آغاز مي‌شود كه گلبول‌هاي سفيد كه نقش دفاعي در بدن دارند، به غلاف ميلين (بجاي يك عامل بيگانه) حمله ‌كنند و هر بار كه اين گلبول‌ها به رشته‌هاي عصبي مربوط به يكي از اندام‌هاي بدن حمله كنند، آن اندام دچار مشكل مي‌شود. Multiple sclerosis (سفت شدن چندين بافت)، بيماري مربوط به سيستم اعصاب مرکزي مي باشد. اين بيماري، مغز و نخاع را درگير مي کند.

مغز و نخاع، داراي رشته هاي عصبي هستند که پيام هاي عصبي را از مغز به قسمت هاي ديگر بدن منتقل مي کنند. در بافت چربي اين رشته هاي عصبي پيچيده شده و "ميلين" نام مي گيرند. ميلين، به انتقال پيام هاي عصبي کمک مي کند.

سيستم ايمني بدن، نقش مهمي در پيشرفت اين بيماري دارد، طوري که مشخص شده، بيماري MS ، يک بيماري خودايمني مي باشد.

MS در سال 1894 شناخته شد، اما تاريخ دقيق اين بيماري، به قرن 14 برمي گردد که يک هلندي دچار آن شده بود.

اين بيماري در سنين 20 تا 40 سالگي خود را نشان مي دهد. خانم ها دو برابر آقايان به اين بيماري دچار مي شوند.

آب و هواي معتدل، 5 برابر بيشتر از آب و هواي گرم در بروز اين بيماري موثر است.

در مورد اين بيماري هنوز مسئله تاثير وراثت ثابت نشده است و احتياج به آزمايشات دقيق تري دارد.

علائم بيماري MS

نشانه هاي اين بيماري بستگي به مقدار از بين رفتن ميلين در سلول عصبي و محل درگير شدن عصب دارد.

از آنجايي که هيچ آزمايشي براي تشخيص بيماري MS وجود ندارد، از اين رو تشخيص آن بسيار مشکل است. فقط علائم مي توانند اين بيماري را مشخص کنند و با توجه به اين که محل درگير شدن سيستم عصبي متغير است، لذا علائم هم تغيير مي کنند.

نشانه هاي بيماري MS به 4 گروه تقسيم مي شود:

1- نشانه هاي جسمي

2- مشکلات در عملکرد مغز

3- نشانه هاي آسيب سيستم عصبي

4- نشانه هاي رواني مانند: وجود استرس، عصبانيت و ...

حال به توضيح هر نشانه توجه کنيد:

1- نشانه هاي جسمي شامل:

- مشکلات در ايستادن، راه رفتن و تعادل بدن

- مشکلات بينايي (دو تا ديدن و تيره و تار ديدن)

- افزايش دماي بدن

- عدم کارآيي دست ها

- عدم کنترل در تخليه ادرار

- عدم مقاومت در برابر عفونت

- لکنت زبان

- يبوست

2- مشکلات در عملکرد مغز شامل:

- مشکلات حافظه

- عدم برقرار کردن ارتباط با محيط اطراف

- بي خوابي

- به سختي جمله درست کردن در هنگام حرف زدن

- درک نکردن کتابي که فرد مي خواند و به طور کلي درک نکردن مطالب

3- نشانه هاي تخريب سيستم عصبي

- درد داشتن

- درد چشم داشتن

- بي حسي و مورمور شدن دست ها و پاها

- احساس خارش در دست ها و پاها

- گرفتگي عضلات دست ها و پاها

- تخريب و متلاشي شدن زانوها

- انتقال کم پيام هاي عصبي در بدن

4- نشانه هاي رواني شامل:

- عصبانيت و افسردگي همراه با خستگي

- وجود استرس

- نااميد بودن و تنها شدن و با کسي رابطه نداشتن

- عدم جرات و شجاعت و ناتوان شدن

- خود را متهم دانستن

- بي حسي و کرختي و احساس سوزش و خارش در بدن، به خصوص در بازوها و پاها

- ضعف، سرگيجه و خستگي

- دوبيني، عدم تشخيص اشيا و ديد کم

- گرفتگي و سفت شدن عضلات

- مشکلات در تعادل و هماهنگي

- لرزش و رعشه

- واضح صحبت نکردن

- مشکلات مثانه و روده

- مشکلات جنسي

- مشکلات در تمرکز، توجه، حافظه

- درد جدي

- حساسيت به گرما

- عدم توانايي در صحبت کردن، راه رفتن يا نوشتن

توجه کنيد که اين نشانه ها باعث نمي شوند عمر شخص بيمار کوتاه شود و بسياري از افراد بيمار مانند افراد سالم به زندگي فعال خود ادامه مي دهند.

استامینوفن یا بروفن؛ کدام یک؟

اگر یک روز فرزند شما کمی تب کرد، چه دارویی به او می دهید؛ استامینوفن یا بروفن؟ هر دو خوب است، ولی معمولاً در شروع درمان، استامینوفن ترجیح داده می شود.

حال اگر پای فرزندتان پیچ خورد و دردش ساکت نمی شد، به او کدام دارو را می دهید؟ این مساله که برای کاهش درد در کودکان کدام مسکن مناسب تر است، نه تنها برای پدر و مادرها، بلکه گاهی برای پزشکان هم مورد سوال بوده است. اما با انجام تحقیقاتی که نتایج آن در نشریه معتبر Pediatrics منتشر شد، به نظر می رسد دیگر بتوان یک دارو را به عنوان بهترین مسکن در کودکان معرفی کرد: بروفن، معجزه بهبود دهنده درد کودکان.

در این پژوهش، تاثیر بروفن، استامینوفن ساده و استامینوفن کدئین دار، سه عدد از معروف ترین مسکن ها، در 300 کودک ونوجوان مراجعه کننده به بخش اورژانس یکی از بیمارستان های کودکان در شهر اتاوا واقع در کانادا مورد ارزیابی قرار گرفت. این کودکان که 6 تا 17 سال سن داشتند و همگی دچار شکستگی استخوان یا پیچ خوردگی یا کشیدگی اندام ها شده بودند، در بدو ورود به اورژانس به طور تصادفی به سه گروه تقسیم شدند و هر گروه یکی از سه داروی بالا را دریافت کرد. نیم ساعت پس از دریافت داروها ، تأثیر آنها در کاهش درد، در هر سه گروه تقریباً یکسان بود، ولی با گذشت یک ساعت از زمان تجویز دارو، کودکانی که بروفن دریافت کرده بودند، درد کمتری نسبت به دو گروه دیگر داشتند.

البته برای اینکه نتایج ملموس تر باشند و با دقت بیشتری بتوان تاثیر داروها را مقایسه کرد، پژوهشگران مقیاسی را تعریف کردند، به این ترتیب که به حداکثر درد عدد 100 تعلق گرفت و هر چه درد کمتر می شد، از این عدد کاسته می شد.

یک ساعت پس از مصرف دارو، در کودکانی که بروفن مصرف کرده بودند، میزان درد 24 نمره کاهش یافت، ولی در دو گروهی که استامینوفن و کدئین مصرف کرده بودند، میزان درد به ترتیب 11 و 12 نمره کاهش نشان داد. این تفاوت پس از دو ساعت از مصرف دارو همچنان باقی بود.

از سوی دیگر یک ساعت پس از مصرف دارو، پزشکان در 50 درصد از کودکانی که بروفن دریافت کرده بودند، میزان کاهش درد را کافی و مناسب ارزیابی کردند، ولی این میزان در گروهی که کدئین دریافت کرده بودند 40 درصد و در دریافت کنندگان استامینوفن 36 درصد بود.

به گفته پژوهشگران، به طور کلی در دردهای ناشی از جراحت و صدمه به اعضا (تروما)، بروفن تأثیر بیشتری نسبت به استامینوفن دارد. اما چرا؟ دلیل این تفاوت چیزی نیست جز مکانیسم عمل این داروها. بروفن خاصیت ضد التهابی دارد، ولی استامینوفن و کدئین خیر.

مسکن های معروف 

در کشور سه مسکن و تب بر ، چه برای کودکان و چه برای بزرگسالان، از بقیه بیشتر کاربرد دارند.

استامینوفن

معروف ترین داروی مسکن که در هر خانه ای پیدا می شود، چیزی نیست جز استامینوفن. این داروی محبوب و موثر که حدود یک قرن پیش ساخته شد، حکم آچار فرانسه را دارد؛ هر کسی تب می کند، اولین توصیه، مصرف استامینوفن است. سرش درد می گیرد، باز استامینوفن توصیه می شود. دست و پایش درد می گیرد، سراغ استامینوفن می رود و ... .

استامینوفن یک داروی ضد تب بسیار موثر است که با تاثیر بر مرکز کنترل حرارت بدن در هیپوتالاموس واقع در مغز، تب را کاهش می دهد. همچنین این دارو برای کاهش دردهای خفیف تا متوسط کاربرد دارد، ولی فاقد اثرات ضد التهابی است و به همین دلیل در مواردی که علت ایجاد درد، بروز التهاب در یک محل است، مثلاً در اثر ضربه، کبود شدگی، کشیدگی یا شکستگی، تاثیر آن در مقایسه با مسکن های ضد التهابی مثل بروفن کمتر است.

استامینوفن معمولاً به صورت قرص های 325 میلی گرمی در افراد بالغ مصرف می شود، ولی در اطفال معمولاً از قطره ، شربت یا شیاف آن استفاده می شود و کاربرد اصلی آن هم کاهش تب است.

نحوه ی تجویز استامینوفن در کودکان بر حسب سن متفاوت است، مثلاًدر کودکان 6 تا 9 سال به صورت 320 میلی گرم هر 4 تا 6 ساعت تجویز می شود، ولی در کودکان کم سن تر باید این میزان کاهش یابد.

در ضمن مهم است این را بدانید که هر چند استامینوفن داروی کم خطر و مطمئنی است، ولی مصرف مقادیر زیاد آن می تواند به شدت به کبد آسیب برساند.

بروفن

بروفن که نام آن ایبوپروفن است، از معروف ترین داروهای ضد التهابی غیر استروئیدی (NSAID) محسوب می شود که به صورت قرص و شربت وجود دارد. سایر داروهای معروف این گروه عبارتند از آسپیرین، ایندومتاسین و ... .

این گروه از داروها نه تنها اثر ضد تب دارند، بلکه با کاهش التهاب، در کنار مکانیسم های دیگر، درد را هم کاهش می دهند. از جمله شایع ترین عوارض این دسته از داروها، ایجاد ناراحتی گوارشی، زخم و خونریزی معده است که البته این عوارض در مصرف کنندگان آسپیرین بیشتر دیده می شود.

آسپیرین

اما آسپیرین که نام اصلی آن، استیل سالیسیلیک اسید یا ASA است، از 80 سال پیش به عنوان یک داروی مؤثر در کاهش تب و تسکین درد شناخته شده است، اما به دلیل عوارض جانبی مهمی که دارد، به ویژه در کودکان، معمولاً استامینوفن یا بروفن تجویز می شود.

یکی از مهم ترین عوارض آسپیرین، ایجاد ناراحتی های گوارشی و خونریزی معده است. از دیگر عوارض بسیار مهم و البته نه چندان شایع آسپیرین، ایجاد بیماری بسیار خطرناک کبدی در کودکان مبتلا به آبله مرغان یا سایر بیماری های ویروسی است.

بنابراین در موارد مشکوک به ابتلا به آبله مرغان یا سایر بیماری های ویروسی نظیر آنفلوانزا به هیچ وجه از آسپیرین استفاده نکنید.

به طور کلی توصیه می شود با وجودی که تهیه آسپیرین به نسخه پزشک نیاز ندارد، به دلیل وجود داروهای مؤثری نظیر استامینوفن یا بروفن، بدون نظر پزشک از آسپیرین به ویژه در کودکان استفاده نکنید.

فراموش نکنید 

نکته ی مهمی که در مورد داروهای فوق باید بدانید این است که این داروها صرفا علایم بیماری نظیر تب و درد را کاهش می دهند، ولی عامل بیماری را درمان نمی کنند. بنابراین هر چند این داروها بدون نسخه ی پزشک به فروش می رسند، ولی تنها می توانید در مواردی که علایم بیماری خفیف و محدود است و علت آن هم مشخص است، خودسرانه از این داروها استفاده کنید. در غیر این صورت مثلاً اگر کودک شما بد حال است، یا در کنار تب، علایمی نظیر گلودرد، سرفه شدید، سوزش ادرار ، اسهال و ... دارد، یا اینکه مثلا محل وارد آمدن ضربه، دچار تورم و قرمزی و درد شدید شده است، حتماً به پزشک مراجعه کنید تا در صورت لزوم، آنتی بیوتیک مناسب یا سایر داروهای لازم را تجویز کند، زیرا همان طور که اشاره شد،

استامینوفن و بروفن، عامل بیماری را از بین نمی برند و تنها علایم بیماری را بهبود می بخشند.

نکته ی مهم دیگر اینکه، اگر شما مصرف استامینوفن یا بروفن را برای کودک تان شروع کردید، ولی طی مدت 2 تا 3 روز تب یا درد او کاهش نیافت، حتماً به پزشک مراجعه کنید.

چهار روش ساده برای درمان سرفه

سرفه سيگنالي است كه خبر مي‌دهد تعادل بدن به هم خورده است و نبايد آن را بدون توجه سركوب كرد يا به حال خود گذاشت.

هرچند براي درمان سرفه در حال حاضر داروهايي در بازار موجود است اما اغلب اين داروها عوارضي مثل ايجاد حالت گيجي و خواب آلودگي را به دنبال دارند.

در اين مقاله متخصصان چهار راهكار را براي درمان سرفه، روش طبيعي ارائه كرده‌اند.

به گزارش پايگاه اينترنتي ارگانيك اتوريتي، سرفه سيگنالي است كه خبر مي‌دهد تعادل بدن به هم خورده است و نبايد آن را بدون توجه سركوب كرد يا به حال خود گذاشت. بنابراين متخصصان توصيه مي‌كنند كه سرفه بايد درمان شود و در اين مقاله چند روش درماني طبيعي براي اين منظور ارائه شده است.

راهكار اول به رژيم غذايي مربوط مي‌شود. پزشكان توصيه مي‌كنند كه در رژيم غذايي خود مقادير زيادي از ميوه‌ها و سبزيجات خام را بگنجانيد. همچنين از مصرف غذاهاي توليد كننده مخاط مثل خوراكي‌هاي قندي و نمكي، لبنيات و نشاسته پرهيز كنيد. بعلاوه نوشيدن مقداري آب آناناس گرم به همراه دو قاشق چايخوري عسل مي‌تواند شربت طبيعي و موثر براي درمان سرفه باشد. يك راه‌كار معمول ديگر پاشيدن فلفل روي نصف ليمو و مك زدن آن است.

راهكار دوم استفاده از مكمل‌هاي تغذيه‌اي است. مكمل‌هاي روي (زينك) مي‌توانند سرفه را تسكين دهند اما مراقب باشيد كه از قطره‌هاي تجاري ضد سرفه استفاده نكنيد چون حاوي قند هستند كه خود عامل تحريك سرفه است. ويتامين E,C,A و اسيدفوليك هم براي مقابله با سرفه مفيد هستند.

در روش سوم از روش‌ گياهي هم مي‌توان براي درمان سرفه استفاده كرد. برخي از گياهان دارويي موجود در عطاري‌ها نيز در كاهش و درمان سرفه موثر هستند كه به صورت مكمل يا عرقيات و چاي تهيه مي‌شوند. با مراجعه به عطاري‌ها مي‌توانيد اطلاعات بيشتري در اين زمينه كسب كنيد.

راهكار آخر توجه به عوامل محيط زيستي است. كارشناسان توصيه مي‌كنند سيگار نكشيد و اجازه ندهيد ديگران نيز در اطرافتان سيگار بكشند. اگر پياده يا با دوچرخه در مناطق آلوده حاضر مي‌شويد حتما از ماسك فيلتردار استفاده كنيد. بيني خود را بشوئيد و از شوينده‌هاي طبيعي استفاده كنيد.

چرا فشار خون پایین می‌آید؟

افرادی که فشار خون پایین‌تری دارند، در معرض خطر کمتری برای ابتلا به بیماری کلیوی، سکته و بیماری قلبی هستند. البته فشار خون پایین هم تا زمانی خوب است که در ما ایجاد مشکل نکند و به اندام‌هایمان صدمه نزند. ورزشکاران و بعضی افرادی که مرتبا ورزش می‌کنند، افرادی که وزن مناسبی دارند و افرادی که سیگار نمی‌کشند، اکثرا فشارخون کمتری دارند

فشار خون توسط عمل پمپاژ قلب ایجاد می‌شود. قلب شما خون را از طریق شبکه‌ای از رگ‌ها و مویرگ‌ها به تمام بدن پمپ می‌کند و سپس خون از طریق سیاهرگ‌ها به قلب بر می‌گردد.

وقتی قلب منقبض می‌شود، فشار خون در رگ‌ها بالا می‌رود که آن‌ را فشار خون سیستولیک (ماکزیمم) می‌نامند و هنگامی که قلب منبسط شده و از خون دوباره پر می‌شود، فشار در رگ‌ها افت می‌کند که آن را فشار خون دیاستولیک (مینیمم) می‌نامند.

هنگام سنجش فشار خون، هر دو فشار فوق را اندازه می‌گیرند.

تغییرات فشار خون به این بستگی دارد که چه کاری انجام می‌دهد. پایین‌ترین فشار خون هنگامی رخ می‌دهد که شما خواب یا در حال استراحت کامل هستید، ولی زیاد سر پا بودن، ورزش کردن و نگرانی و اضطراب سبب افزایش فشار خون می‌شوند.

فشار خون بالا خطر ابتلا به بیماری قلبی و سکته را افزایش می‌دهد. به همین باید سعی کنیم که فشار خون سالمی داشته باشیم. تحقیقات نشان می‌دهد بهترین فشار خون زیر مقدار 100 روی 70 است.

 مقادیر فشار خون طبیعی، بالا و پایین

فشارخون طبیعی، فشار کمتر از 120 روی 80 می‌باشد. فشار خون بیش از 130 روی 80، فشارخون بالا محسوب می‌شود. فشارخون بالا خطر ابتلا به بیماری‌های قلبی، کلیوی، سخت شدن دیواره‌ی عروق (آترواسکلروزیس)، آسیب‌های چشمی و سکته را افزایش می‌دهد.

فشار خون پایین (hypotension)، فشاری است که باعث ایجاد علائم و نشانه‌های ناشی از کاهش جریان خون در عروق می‌شود. وقتی فشارخون به حدی کم باشد که سبب ایجاد نقصان در رسیدن اکسیژن و مواد مغذی به ارگان‌های مختلف بدن مثل مغز، قلب و کلیه شود، اندام‌ها نمی‌توانند عملکرد طبیعی خود را انجام دهند و به مرور زمان صدمه می‌بینند.

بر خلاف فشار خون بالا، فشار خون پایین با نشانه‌های افت جریان خون شناسایی می‌شود نه با کمک اندازه گیری توسط دستگاه فشار خون (چون اغلب فشار خون بالا بدون علامت است).

برخی افراد ممکن است با وجود فشار خون 90 روی 50 هیچ گونه علامتی از فشارخون پایین نداشته باشند، بنابراین فشارشان پایین محسوب نمی‌شود. در کل افرادی که عموما فشارخون ببشتری دارند، ممکن است وقتی فشارشان به حد 100 روی 60 برسد، علائم فشارخون پایین را در خود احساس کنند.

مواقعی که فشار خون افت می کند

در اغلب موارد فشار خون هنگام بلند شدن، به خصوص بلند شدن ناگهانی بسیار پایین می‌آید. نشانه‌های این افت فشار، بیشتر سرگیجه و ضعف است.

هنگامی که بلند می‌شوید، خون تمایل به حرکت و جمع شدن در رگ‌های پاها دارد. در این هنگام رگ‌های پاها منقبض می شوند تا خون کافی به سمت قلب برگشت داده شود و کاهشی در مقدار خون خروجی قلب به وجود نیاید. اینجاست که خون برای مغز آماده و ارسال می‌شود. ولی اگر این روند به درستی انجام نشود و خون در رگ‌ها بماند، مقدار خون کمتری توسط قلب پمپ شده و خون کمتری به مغز می‌رسد. این مسئله باعث سرگیجه و در بعضی مردم ضعف و غش می‌گردد.

افت فشار خون بیشتر در محل‌هایی که مردم برای مدت زیادی سر پا هستند، مثل رژه و تظاهرات و… اتفاق می‌افتد. شما می‌توانید این حالت را زمانی که به صورت چمباتمه و یا در حال نگاه کردن طبقه پایین کتاب‌ها و سپس بلند شدن ناگهانی هستید، امتحان کنید.

 علل فشار خون پایین

1- بیماری حاد و پیشرفته مثل خونریزی یا عفونت شدید : خونریزی شدید، از دست دادن مایعات بدن، عفونت یا ضربه به قلب می‌توانند دلیل فشار خون پایین هنگام نشستن و یا ایستادن باشند. هنگامی که این بیماری‌ها وجود داشته باشند، اندازه گیری منظم فشار خون بیمار بسیار مهم است.

 

2- داروهای کاهنده فشار خون : تنها گروه دارویی که بر روی فشار خون در هنگام ایستادن اثر می‌گذارند، آلفا بلاکرها هستند که دوکسازولین نمونه‌ای از آن‌ها است. اگر شما از این دارو استفاده می‌کنید، باید فشار خونتان را هنگام ایستادن اندازه بگیرید و ببینید که آیا افت فشار خون دارید یا خیر.

 

3- اگر فردی مسن و یا دارای بیماری دیابت هستید، مستعد افت فشار خون در هنگام ایستادن هستید و قرص‌ها و داروهای مدر، ممکن است اندکی آن ‌را بدتر کنند.

 

4- اگر دچار مسمومیت غذایی و یا اسهال شوید، مقدار زیادی از مایع بدنتان کم می گردد و ممکن است داروهای مصرفی، فشار خونتان را بیشتر پایین بیاورند.

 

5- اگر دچار افت فشار خون هنگام بلند شدن هستید و از قرص و دارو استفاده می‌کنید، بلند شدن آهسته می‌تواند به شما کمک کند؛ مثلا اگر در حالت خوابیده و درازکش هستید، ابتدا بنشینید و سپس با گرفتن جایی مثل دیوار، بلند شوید.

 نشانه‌های افت فشار خون

اگر خون کافی به مغزمان نرسد، سلول‌های مغزی اکسیژن و مواد مغذی کافی دریافت نمی‌کنند و احساس گیجی، منگی و یا حتی غش کردن به فرد دست می‌دهد.

وقتی فشار خون، برای رساندن خون به ماهیچه‌های قلبی کافی نباشد، علائمی نظیر درد قفسه سینه (آنژین صدری) یا حتی حمله قلبی بروز می‌کند.

وقتی خون کافی به کلیه‌ها نرسد، کلیه‌ها توانایی خود را در دفع مواد زائد بدن مثل اوره و کراتینین از دست خواهند داد.

به طور کلی علائم افت فشارخون عبارتند از: سرگیجه، رنگ‌پریدگی شدید، خشک شدن آب دهان، سیاهی رفتن چشم‌ها، ضعف، استفراغ، خونریزی دستگاه گوارش، بی‌حالی و کسلی.

 درمان فشار خون پایین

مواقعی که فشار خون افت می‌کند، مصرف مواد غذایی و آب قند تأثیری ندارد و خوردن کمی نمک به بالا بردن فشار کمک می‌کند.

فشار خون پایین در صورتی که بدون علامت باشد و سلامت اندام‌های بدن را تهدید نکند، نیاز به هیچ درمانی ندارد.

به هر حال شایع‌ترین علل فشارخون پایین کاهش حجم خون، بیماری قلبی و داروهای مصرفی توسط فرد می‌باشد که بسته به علت، درمان توسط پزشک انجام می‌گیرد.